Εκεί που κατοικείς
Δεν έχει ανάσες
Δεν μπαίνει φως
Στις φωλιές των αετών
Παραληρείς μονάχος
Για τις άδοξες πτήσεις
Για τις άκαρπες αγάπες
Τις γεμάτες γάλα σε σκόνη
Τις αδειανές από καρδιακό παλμό.
Έκπτωτε βασιλιά, φυλάξου.
Ήρθαν πια οι εύδοξες ημέρες
Με τα πλούτη των φτωχών
Εβελίνα Κοκκίνη